stercoratus

stercoratus
stercŏrātus (stercĕrātus), a, um fumé, amendé par un engrais.    - stercoratissimus, Col. 11, 2, 85; 2, 11, 8.    - stercoratum, i, n. : Plin. terrain fumé.
* * *
stercŏrātus (stercĕrātus), a, um fumé, amendé par un engrais.    - stercoratissimus, Col. 11, 2, 85; 2, 11, 8.    - stercoratum, i, n. : Plin. terrain fumé.
* * *
    Stercorata colluuies cortis. Columella. Les ordures et eaues bourbeuses qui viennent et decoulent d'un fumier estant en la court d'un laboureur.
\
    Ager stercoratus. Plin. Fumé.
\
    Stercoratissimus locus. Columel. Qui est fort fumé.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Regardez d'autres dictionnaires:

  • stercoration — ˌ ̷ ̷ ̷ ̷ˈrāshən noun ( s) Etymology: Latin stercoration , stercoratio, from stercoratus (past participle of stercorare) + ion , io ion 1. archaic : the act of dressing with manure 2 …   Useful english dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”