- stercoratus
- stercŏrātus (stercĕrātus), a, um
fumé, amendé par un engrais.
- stercoratissimus, Col. 11, 2, 85; 2, 11, 8.
- stercoratum, i, n. : Plin. terrain fumé.
* * *stercŏrātus (stercĕrātus), a, um fumé, amendé par un engrais. - stercoratissimus, Col. 11, 2, 85; 2, 11, 8. - stercoratum, i, n. : Plin. terrain fumé.* * *Stercorata colluuies cortis. Columella. Les ordures et eaues bourbeuses qui viennent et decoulent d'un fumier estant en la court d'un laboureur.\Ager stercoratus. Plin. Fumé.\Stercoratissimus locus. Columel. Qui est fort fumé.
Dictionarium latinogallicum. 1552.